Rozdział 8

Rano obudziło mnie pukanie do drzwi, zwlekłam się z łóżka i poszłam otworzyć. Byłam na pół przytomna i nie miałam ochoty z nikim rozmawiać. Miałam nadzieję, że to tylko listonosz, albo coś równie mało ważnego i zaraz wrócę do łóżka, ale się myliłam.

- Thor? Co ty tu robisz o tej porze? Sądziłam, że jesteś w Asgardzie.

- Przyszedłem sprawdzić jak sobie radzisz z Lokim. Mogę z nim pogadać?

- To może być trudne, bo go tutaj nie ma. - Powiedziałam powstrzymując ziewanie.

- Jak to go nie ma? To gdzie jest?

- Wszystko ci wyjaśnię, wejdziesz?

- No dobrze, ale nie masz z nim żadnych kłopotów? Wyglądasz jak byś nie spała całą noc. - Bardzo się nie pomylił, nie wiem o której wróciłam do domu, ale zaczynało już świtać.

- Spokojnie, Loki jest na razie zadziwiająco grzeczny.

- To dobrze, ale nadal mi nie powiedziałaś gdzie on jest? 

- Chwilowo w szpitalu.

- Nie bardzo rozumiem on raczej nie choruje, więc dlaczego jest w szpitalu?

Opowiedziałam co wydarzyło się ostatniej nocy, pomijając to o czym rozmawiałam z Amorą, nie chciałam teraz do tego wracać.

- To trochę nie podobne do Lokiego, spodziewałem się raczej, że skorzysta z okazji i gdzieś zniknie.

- Jak chcesz z nim pogadać to mogę cię zaprowadzić do tego szpitala i tak się tam wybieram.

- No dobrze.

Zadzwoniłam do Amelii, która bez problemu zgodziła się zająć przez chwilę Alexem. Po godzinie byliśmy w szpitalu, po drodze weszłam jeszcze do sklepu i kupiłam Lokiemu jakieś rzeczy na zmianę, nie mógł dalej chodzić w tym stroju, ludzie już wczoraj dziwnie na niego patrzyli, pokazałam Thorowi, do której sali ma iść i poszłam porozmawiać z lekarzem.

- Witaj bracie.

- Co ty tutaj robisz? - Zapytał Loki nie kryjąc niezadowolenia.

- Przyszedłem sprawdzić jak się zachowujesz i jak na razie z tego co mi wiadomo to bardzo dobrze. Jak tam ramię?

- Nie twoja sprawa, ale skoro już tu jesteś to możesz mi się do czegoś przydać.

- Co ty znowu kombinujesz?

- Nic, potrzebuję paru książek, które są w Asgardzie, a ja nie mogę się tam dostać.

- Do czego ci te książki? 

- Zamierzam zamordować nimi wszystkich ludzi. - Powiedział sarkastycznie Loki. - Zastanów się do czego może służyć coś takiego jak książka.

- Zobaczę co da się zrobić.

- Widzę, że się nie pozabijaliście. - Powiedziałam wchodząc do sali. - Rozmawiałam z lekarzem, możesz już wyjść, ze szpitala.

- No nareszcie, próbowałaś kiedyś spać na tym co oni tu nazywają łóżkiem, już chyba podłoga jest wygodniejsza. - Uśmiechnęłam się, już dawno nie słyszałam, żeby ktoś tak marudził na zwykły pobyt w szpitalu. 

- Masz, przebież się, nie możesz dalej chodzić w tym stroju. - Powiedziałam, dając mu torbę z rzeczami. Loki jednak ominął mnie i wyszedł na korytarz. - A ty dokąd?! - Zawołałam za nim.

- No jak to dokąd? Do domu. Chyba nie liczyłaś, że założę te ciuchy.

- Dlaczego nie? Co z nimi nie tak?

- Bo nie, koniec rozmowy.

Wróciliśmy do domu, podziękowałam Amelii, za pomoc, Alex bawił się w swoim pokoju, więc miałam czas wyjaśnić sobie kilka rzeczy.

- Kim są Arrydzi? - Zapytałam, a Thor spojrzał na mnie wyraźnie zaskoczony pytaniem.

- Skąd o nich wiesz?

- To nie istotne, ale jest chyba parę rzeczy, o które powinnam o nich wiedzieć, prawda?

- Nie wiem, dlaczego tak nagle cię interesują, ten lud nie istnieje już od naprawdę długiego czasu. Dlaczego o nich pytasz?

- No nie wiem, może dlatego, że jedna z nich to moja matka.

-Powiedziałeś jej? - Zapytał Thor, mierząc Lokiego gniewnym spojrzeniem.

- Tym razem to nie ja.

- To nie on, zostaw go, a teraz czekam na jakieś wyjaśnienia.

- Nic ci nie powiedzieliśmy, bo nie mieliśmy pewności. Więcej mogą ci powiedzieć elfy w Alfheimie, oni wiedzą więcej na temat tego ludu niż my.

- Mogę ją tam zabrać. - Powiedział Loki.

- O nie bracie, ty zostaniesz tutaj, jeszcze tylko brakuje, żebyś wywołał kolejną wojnę. Podczas nieobecności Jesscki, zamieszkasz w siedzibie avengersów.

- Po moim trupie!

- Nie masz wyboru, albo to, albo wracasz do więzienia.

- Wcześniej chyba wspominałeś, że nie chcesz kolejnej wojny, a to nie najlepszy sposób, żeby jej uniknąć.

- Pojedziesz tam czy ci się to podoba czy nie, a jak spróbujesz uciec to wylądujesz w więzieniu i tym razem już nie uciekniesz.

- Co się stało? - Zapytał Alex, wychodząc, ze swojego pokoju.

- Nic, nie przejmuj się. Niektórzy po prostu nie potrafią się dogadać. Zaczekaj chwilkę. Czy wy możecie przestać się kłócić?! - Krzyknęłam i momentalnie zapadła cisza. - Dziękuję.

- Kiedy możesz wyjechać? - Zapytał po chwili Thor.

- Jutro wieczorem, jak wróci mama Alexa.

- Dobrze, to czekaj na mnie jutro w parku, a po południu ktoś przyjedzie zabrać Lokiego.

Thor wyszedł, a Loki zamknął się w swoim pokoju, wolałam tam nie wchodzić. Przygotowałam kolację, gdy kończyłam jeść, Loki wyszedł z domu. Miałam nadzieję, że nie zrobi nic głupiego. Położyłam Alexa spać, usiadłam na kanapie przed telewizorem i zaczęłam oglądać jakiś film. Minęła jakaś godzina i usłyszałam otwieranie drzwi.

- Gdzie byłeś? - Zapytałam, jednak nie dostałam żadnej odpowiedzi. Stwierdziłam, że pogadam z nim jak będzie w lepszym nastroju, Dokończyłam oglądać film i poszłam spać.